ყველაფერი წარმავალიაო!

Wednesday, February 18, 2009

ყველაფერი ცვალებადიაო, ჭკვიან ადამიანს უთქვამს. ვიცი, ვისაც უთქვამს და ზუსტად ასე რომ არ უთქვამს, ისიც ვიცი, მაგრამ აზრი ეგაა, რა. 

ჰოდა, იცვლებაო... ჰოდა, ასეა... 

დღეს საკმაოდ დიდხანს ვკითხულობდი სრულიად უცხო, 24 წლის გოგოს ბლოგს. იმაზე დიდხანს, ვიდრე წარმოვიდგენდი, რომ ოდესმე ვინმეს ბლოგს შევახმებოდი, მითუმეტეს, თუ გავითვალისწინებთ ჩემს დამოკიდებულებას უფასო ინტერნეტ-სივრცეებისადმი... არ იცით? გეტყვით – უაღრესად არასერიოზული დამოკიდებულება მაქვს, უფრო სწორად, მქონდა... ერთი თვის წინ, ყოველ შემთხვევაში... მერე რაღაც მოხდა... 

მოხდა! ავდექი და განვაახლე უპატრონო მკვდარივით ჩამიწებულ-მიტოვებულ-მივიწყებული ბლოგი და მონოლოგურ თუ მონოლოგურ-დიალოგურ რეჟიმში გადავიჩეხე. არ იდარდოთ, არაფერი წამიმტვრევია! ცოტა შემო-იტირე (!) სტილში კი გამოვიდა ბლოგ-დასაწყისი (”ბლოგ2 – დაბრუნება”! იხილეთ ინტერნეტში იანვრის შუა რიცხვებიდან!), მაგრამ...

ზოგ ქვეყანაში, ზოგ დაწესებულებაში აქვთ ერთი ოთახი, რომელშიც ნებისმიერ დროს, ნებისმიერ თანამშრომელს შეუძლია, შევიდეს, ხმამაღლა იყვიროს, იკივლოს, იწივლოს, უფროსის დედის სახელი ყველა ბრუნვაში ატრიალოს, მოკლედ, უარყოფითი ენერგიისგან დაიცალოს და ვითომც-აქ-არაფერი-მომხდარა სახით დაუბრუნდეს სამუშაო მაგიდას (ან სულაც, ჩარხს, რა ვიცი?!). ჰოდა, ბლოგიც ეგაა, რა... მითუმეტეს, თუ ანონიმად ხარ დარეგისტრირებული... როგორც ჩვენი მშვიდობისმოყვარე მეზობლები არანაკლებ მშვიდობისმოყვარედ აღნიშნავენ, ფლაგ ვ რუკი! მერე სხვა რაღაცასაც დაამატებენ ხოლმე იგივე მეზობლები ამ ფრაზას, მაგრამ აღარ ვიტყვი, მერიდება!.. 

ასეა, თუ ისე, დღეს აზრი შემეცვალა რაღაც-რაღაცეებზე. აქ თურმე ლამაზი სამყაროც ყოფილა. სამყარო რა?! პატარა ფანჯრებია შეღებული, შეგიძლია შეიჭყიტო და საოცრებები აღმოაჩინო. სრულიად მოულოდნელად! მთავარია, სწორ სარკმელს მიადგე, რომ მის მიღმა ნანახმა თუ გაგონილმა ნახევარსაათიან კომაში არ ჩაგაგდოს. ერთი თვის წინ ახლოსაც არ ვეკარებოდი ამ დარაბებს - დარწმუნებული ვიყავი, რომ მათ მიღმა გაზაფხული არ დამხვდებოდა და იმიტომ! გამონაკლისად ერთადერთი მათგანი მეგულებოდა - იქ გაზაფხულიც არის, ზაფხულიც, შემოდგომაც, ზამთარიც და... გაზაფხულიც! იქ ყოველთვის მიმესვლებოდა! იქ ყოველთვის მიმესვლება!  

დღეს უცხო ფანჯარა შევაღე (თუ ძალაუნებურად შემეღო?!). მზაინი! ბოლომდე არ გავრუჯულვარ ჯერ, მაგრამ მაგის დროც მოვა!..

ლამის დამავიწყდა, დღეს ერთი წელიწადი მეორით შეიცვალა ჩემთვის. ისევე, როგორც ყოველ 18 თებერვალს. 

რა დროულად შემახსენეს მზიანი ქვეყნიდან მეფე სოლომონის სიტყვები – ესეც წარმავალიაო! 

ჰოდა, ასეა... 

3 comments:

Anonymous said...

Good blog.
portugal

Lika Kakiashvili said...

ბლოგის კალენდარი ჭედავს როგორც ჩანს, 17 თებერვლით არის პოსტი დათარიღებული... ჩემს ქალაქში კი 18 თებერვლის ღამის ოთხი საათია და ყველაფერი რიგზეა

Sophie שרה Golden said...

როგორ მიხარია, რომ მზე შემოვიდა შენთან :) ესე იგი, სწორ გზას ვადგავარ :)